تفاوت موسسات مجاز و موسسات غیر مجاز اعزام دانشجو

هرگز به موسسات غیر مجاز اعتماد نکنید

در سال‌های اخیر و با افزایش تعداد متقاضیان تحصیل در خارج از کشور‌، متاسفانه تعداد موسسات غیر مجاز و فاقد مجوز قانونی و معتبر از وزارت علوم به شدت افزایش یافته است. در این راستا‌، اولین سوالی که به ذهن خطور می‌کند اینست که اصولا فرق بین موسسات مجاز و غیر مجاز چیست؟

همانطور که می‌دانیم طبق قانون‌، برای انجام هر کاری در وحله اول نیاز به تخصّص‌، صلاحیت و تسلط علمی به مقوله مورد نظر و در وحله دوم اخذ مجوز‌های قانونی می‌باشد.

داشتن تخصّص از نظر ارائه خدمات مورد نظر بسیار ضروری و شرط اول کار می‌باشد، ولی دارا بودن مجوزهای قانونی یکی از دغدغه‌های اصلی قانونگذار بوده تا در صورت هر گونه اشکال و ایراد و یا تخلفات احتمالی موسسه بتواند مسئولیت‌ها و پاسخگویی لازم را از فرد مسئول آن موسسه مطالبه نماید. در صورتی که اخذ چنین مسئولیت از یک موسسه غیر مجاز عملا غیر ممکن و ناشدنی است زیرا موسسه غیر مجاز اساسا در جایی ثبت نشده و وجودش غیر قانونی است لذا در صورت هرگونه تخلف، عملا قابل پیگیری نبوده و پاسخگو نخواهد بود.

برای درک ضرورت مطلب مثال زیر را در نظر بگیریم:

فرض کنید هنگام برگشت از یک مسافرت، به فرودگاه بین‌المللی تهران می‌رسید. مسافر‌کش‌های شخصی بدون هیچگونه مجوز و ثبت مشخصات وجود دارند و در مقابل تاکسی قانونی و با مشخصات ثبت شده هم هستند. کدامیک را ترجیح داده، خود و خانواده خود را به آن می‌سپارید؟ تاکسی شخصی ( که نه نام راننده را می‌دانید نه جایی ثبت مشخصات شده‌اند نه در صورت تخلف و جنایات قابل پیگیری هستند) یا تاکسی قانونی فرودگاه که آرم مخصوصی دارند‌، رانندگان از کانال‌های قانونی رد شده‌اند و مشخصات‌شان ثبت و به راحتی قابل پیگیری هستند؟ قطعا گزینه دوم را انتخاب می‌کنید.

همین قضیه در مورد موسسات مجاز و غیر مجاز هم صادق است، بهتر است در هنگام مراجعه به موسسات جهت عقد قرارداد، به صورت محترمانه از موسسه بخواهید مجوز قانونی و معتبر خود را به شما ارائه نموده و شماره و تاریخ مجوز را در متن قرارداد درج نماید.

اخیرا مشاهده شده است که بعضی از موسسات غیر مجاز‌، تحت عناوین موسسات حقوقی به امر اعزام دانشجو مبادرت می‌کنند. از این موسسات بپرسید آیا در اساسنامه ثبت موسسه حقوقی شما‌، اشاره‌ای به مسئله اعزام دانشجو شده است و اگر شده است به شما ارائه نمایند که قطعا میدانیم اینگونه نیست. بعضی از این موسسات به اصطلاح حقوقی‌، در متن وظایف هرگز ذکر نمی‌کنند که وظیفه‌شان در این قرارداد‌، اخذ پذیرش تحصیلی برای دانشجو است و به جای آن ذکر می‌کنند “ارائه خدمات مشاوره حقوقی و خصوصی به داوطلب در کشور مربوطه”

به راستی دانشجو برای چه به آن موسسه مراجعه کرده است؟ پذیرش تحصیلی می‌خواهد یا مشاوره حقوقی؟ با این شرح خدمات و در هنگام بروز هر گونه مشکل، دانشجو از هیچ راهی نمیتواند به حق خود برسد، نه قانون نه وزارت علوم و … پس اکیدا توصیه می‌کنیم از مراجعه و عقد قرارداد با هر موسسه غیر مجاز و فاقد مجوزی خودداری فرمایید.

معمولا موسسات غیر مجاز دارای یک و یا تمام مشخصات ذیل می باشند:

عموما به شکل موسسات حقوقی تبلیغ می‌کنند.
عموما از دفاتر اجاره‌ای جهت انجام کار استفاده می کنند.
معمولا دارای سوابق غیر روشن، دفاتر، مدارک و سوابق تحصیلی قابل ارائه‌ای ندارند.
معمولا در متن قراردادهای خود هیچگونه نامی از اخذ پذیرش تحصیلی برای متقاضی در دانشگاه … نمی‌آورند و عموما عبارت مجهول ارائه خدمات مشاوره حقوقی و خصوصی جهت تحصیل و … را ذکر می نمایند.
هیچگونه اشاره ای به شماره و تاریخ مجوز نمی کنند چرا که اصولا مجوزی ندارند.
آدرس هایشان بسیار مبهم است مانند تهران روبروی وزارت کشور و هیچگونه شماره پلاک و واحد و … ندارند.
تبلیغات حجیم در فضای مجازی دارند.